Une partie

Nieprzyjemny szum wiatru wdzierał się do pokoju przez lekko uchylone okno. Wolną rękę ułożyłeś wygodnie pod głową i poprawiając włosy, zerknąłeś na brunetkę, która wcale nie powinna leżeć w Twoim hotelowym łóżku; pierwszy raz od pięciu lat spędziłeś noc z obcą Ci zupełnie kobietą, zdradzając przy tym swoją partnerką. Zsuwając z torsu jej drobną dłoń, wstałeś po cichu z łóżka i spoglądając na twarz w lustrze, zrozumiałeś, że przydałoby Ci się porządne stłuczenie na kwaśne jabłko. Podnosząc z podłogi koszulę z czerwonymi wstawkami, którą znalazłeś przy drzwiach balkonowych, usłyszałeś głośny jęk wydobywający z jej pełnych ust, pomalowanych wczoraj zamrożonym, delikatnym odcieniem beżu. Jedyne na, co od razu zwróciłeś uwagę to odcień jej tęczówek; różniły się od tych, które widziałeś na codzień. Tajemnicza zieleń przeplana z ciemnym brązem zrobiła na Tobie takie wrażenie, że poczułeś się niczym, jak zahipnotyzowany, który stracił ochotę na ucieczkę.

Witaj nieznajoma...

***

Po otworzeniu oczu, nie miałaś zielonego pojęcia, gdzie jesteś i w jaki sposób tutaj trafiłaś. Przeciągając się na łóżku, naciągnęłaś na zziębniete ciało kołdrę w kolorową kratę. Rozglądając się po pokoju, natrafiłaś wzrokiem na wpatrującego się w wschód słońca mężczyznę, który wcale nie przypominał bogatego, siwego pana, którego kartka z adresem wylądowała w zapełnionym koszu na śmieci. Unosząc się powoli, zobaczyłaś jego obcą Ci do tej pory twarz z kilkudniowym zarostem i nieobecnym wzrokiem niebieskich tęczówek. Momentalnie twoją uwagę przykuła srebrna obrączka znajdująca się na jednym z wytatuowanych palców. Twoja ochota na ucieczkę wzrosła jeszcze bardziej.

Witaj nieznajomy...

***

Zabierając z szafki nocnej zegarek, słuchawki i portfel, z zainteresowaniem zacząłeś przyglądać się brunetce, przy której zapomniałeś o swojej narzeczonej. Ściągając z oparcia fotela marynarkę, zerknąłeś na malujące się na jej twarzy zaskoczenie i podczas wiązania granatowych sznurówek, stanęła przy Tobie owinięta kocem, zabierając leżącą obok Ciebie sukienkę.

-Mnie tutaj nie powinno być. -szepnęła, przełykając nerwowo ślinę.

-Też tak uważam, ale jesteś i nic już nie zmienisz. -mruknąłeś, wpatrując w stary wazon. -Pamiętasz coś?

-Jedyne, co pamiętam to tylko wyjście z klubu. -spojrzała uważnie na Ciebie po raz pierwszy.

-Antoine. -wyciągnąłeś dłoń w jej stronę. -Spokojnie, nie okradłem Cię.

-Laura. -odpowiedziała szybko. -Nie przejmuj się, o nic Cię nie oskarżam.

-Nigdy więcej się nie spotkamy. -dotknąłeś zimnego ramienia, całując ją w policzek.

-Nie martw się, nikt się o tym nie dowie, możesz dalej ukrywać zdradę przed swoją ukochaną. -wskazała na część biżuterii.

-To skomplikowane. -wypowiedziałeś cierpko. -Szczęścia!

Żegnaj, nieznajoma...

***

Ubierając się pośpiesznie, wsunęłaś stopy w wysokie, metaliczne szpilki. Wystraszona wrzuciłaś wszystkie swoje rzeczy do niewielkiej torebki i związując długie włosy w luźny warkocz, zobaczyłaś pod swoimi nogami białe pudełeczko z długą, czerwoną wstążką. Po uchyleniu wieczka, zobaczyłaś naszyjnik z trzema elementami w odcieniu żółtego, białego i różowego złota. Wybiegając z pokoju, chciałaś oddać właśność właścicielowi, ale przed ostatnią windą spotkałaś go w towarzystwie niższej od Ciebie kobiety, z którą łączyło go znacznie więcej niż jedna noc, z której nic nie pamiętałaś. Twoją pamięcią zajęło się mocne whisky, serce chciało pamiętać, a rozum żądał zapomnienia o mężczyźnie, z którym spędziłaś niewielką część dwudziestego czwartego lipca.

Żegnaj nieznajomy...

💌

Żegnaj, warto było poznać Twoje imię!